Cuma - Κύμη. Η πρώτη Ελληνική αποικία στη Δύση (των ..."νεοτέρων" χρόνων)

Στην Πιθηκούσα (Pithecusae), στην σημερινή νήσο Ίσκια έφθασαν το 770 π.Χ. περίπου, οι Έλληνες από τις πόλεις της Εύβοιας Χαλκίδα, Ερέτρια και Κύμη.
Αποβιβάστηκαν στο νησί και το ονόμασαν Πιθηκούσα ιδρύοντας συγχρόνως μια μικρή πόλη με το ίδιο όνομα. Η ετυμολογία του τοπωνυμίου μας οδηγεί στην παρουσία πιθήκων στο νησί εκείνη την περίοδο ή όπως συμφωνούν οι περισσότεροι επιστήμονες στα αγγεία - βάζα - πίθους (πιθάρια) που είχαν μαζί τους, οι πρώτοι έλληνες, για την μεταφορά των προϊόντων τους. Η πιστοποίηση, για το τεράστιο ενδιαφέρον που παρουσιάζει το νησί και που χρησιμοποιήθηκε για να αποβιβαστούν οι πρώτοι έλληνες στη δύση, εμφανίζεται στο υλικό που βρέθηκε σε τάφους. Υλικό που μας αποδεικνύει τη σχέση με την αρχαία Εύβοια αλλά και την αρχαία Κόρινθο.
Το «Κύπελλο του Νέστορα» είναι ένα αγγείο από την Ρόδο. Βρέθηκε σε τάφο της νεκρόπολης της Πιθηκούσας. Δισκοπότηρο που έχει πάνω του χαραγμένο το Ευβοϊκό Αλφάβητο! Επίγραμμα τριών στίχων, πάνω στο κύπελλο οδηγεί την σκέψη μας στο ξακουστό κύπελλο του Νέστορα που περιγράφει με ίδιους στίχους η Ιλιάδα:
Του Νέστορα... το κύπελλο είναι καλό για να πίνεις. Αλλά όποιος πιει από το κύπελλο αυτό, αμέσως θα καταληφθεί από την επιθυμία έρωτα για την όμορφη στεφανωμένη Αφροδίτη
Από εδώ, την Πιθηκούσα, οι Ευβοείς ξεκίνησαν για την εύφορη και πανέμορφη περιοχή της Καμπανίας. Με βάση «μεταβατική» την Πιθηκούσα δημιούργησαν την Κούμα (Κύμη), την πρώτη οργανωμένη ελληνική αποικία στη δύση πριν από 2.700 χρόνια. Έτσι ο Velleio Patercolo, Gaio, Λατίνος Ιστορικός (Καμπανία 19 π.Χ.- 30 μ.Χ.), και ο Stazio, Publio Papinio, Λατίνος ποιητής (Νάπολη 40 π.Χ. - 96 π.Χ.), διηγούνται πως ο Απόλλωνας οδήγησε τους Χαλκιδείς στην Κούμα.
Έλληνες άποικοι από την Εύβοια στην θάλασσα...
Ψάχνουν μια καινούργια πατρίδα...
Το άσπρο περιστέρι που ξαφνικά εμφανίζεται, δείχνει την πορεία...
Ακολουθούν αυτή την πορεία που τους πάει στην Κούμα!
Ένας μακρινός ήχος κυμβάλων φτάνει προς τα πλοία, δεν μπορεί παρά να φτάνει από μια κοντινή γη...
Και οι έλληνες άποικοι πλέουν προς αυτή την πηγή, μέχρι την Κούμα
Έτσι διηγείται ο Virgilio Marone Publio, Λατίνος ποιητής (Andes 70 - Brindisi [Βρινδίσιο] 19 π.Χ.), τη γέννηση της Κούμας, με την προστασία του Απόλλωνα.
Ο Δαίδαλος κατεβαίνει από τον ουρανό και αναγείρει, στον θεό του ήλιου, έναν ναό για να τον ευχαριστήσει που δεν έλιωσε τα φτερά του। Ο Δαίδαλος, ο ίδιος, χαράζει στις χρυσές πόρτες του ναού όλη την ιστορία: την κατασκευή του λαβύρινθου της Κνωσού, την φυλάκιση από τον Μινώταυρο, την φυγή με τον Ίκαρο, με τα φτερά από πούπουλα και το κερί, την πτώση του Ίκαρου και την άφιξη στην Κούμα

Η ιταλική ΚΥΜΗ (Cuma), η πρώτη ελληνική αποικία στη δύση.

Η αρχαία ΚΥΜΗ (Cuma), η πρώτη ελληνική αποικία στη δύση, την εποχή της ίδρυσής της, καταλάμβανε την γεωγραφική περιοχή του όρους της Κούμας, που στην κορυφή του ανέτειλε η Ακρόπολη και επεκτεινόταν μέχρι τις δυτικές πλαγιές του όρους Γκρίλλο (Grillo). Στο σημερινό Δήμο του Μπάκολι (Bacoli) περιλαμβάνεται και ανήκει η περιοχή της πρώτης ελληνικής αποικίας στη δύση. Ο δήμος πήρε το όνομά του από τους άθλους με τους «στάβλους για τα βόδια» του μυθικού ήρωα Ηρακλή (Bauli- Bacoli). Το λιμάνι του Μιζένο ήταν ένας κρίκος στο «σύστημα» ελέγχου της Κούμας στον κόλπο της Νάπολης. Ο έλληνας τραγικός ποιητής Λυκόφρων, από τη Χαλκίδα (Licofrone) (Χαλκίδα 325 - 250 π.Χ.) έγραφε για το λιμάνι της Κούμας: «σίγουρο καταφύγιο για τα πλοία». Αυτή η σημαντική και στρατηγική θέση του λιμανιού αποτέλεσε έναν από τους λόγους που έκαναν τον Αννίβα στα τέλη του ΙΙΙ αιώνα ν΄αποφασίσει την καταστροφή του. Για τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η «σπονδυλική στήλη», η έδρα του μεγαλύτερου στόλου της Μεσογείου.

Ποτζουόλι [Δικαιαρχεία] (Pozzuoli)

Δικαιαρχεία, το σημερινό Ποτζουόλι (Pozzuoli), αυτό το όνομα διάλεξαν για την πόλη τους οι φυγάδες Σάμιοι που ίδρυσαν με την άδεια των Κυμαίων το 530 π।Χ। Διάλεξαν αυτό το όνομα για να «δηλώσουν» την αντίθεσή τους στο καθεστώς του τύραννου της Σάμου Αριστόδημου.
Το Λεξικό Σούδα (Σούϊδα) περιγράφει: Δίνοντας συγχρόνως και τη σημασία του ονόματος που επέλεξαν οι αρχαίοι έλληνες άποικοι। Η πόλη ιδρύθηκε το 530 π.Χ. περίπου στο χώρο-λιμάνι που αποτελούσε ένα επίνειο των Κουμάνων.

Νάπολη (Νεάπολις, η πόλη της Παρθενόπης)

Η πόλη της Παρθενόπης, η Νάπολη, ιδρύθηκε από τους έλληνες αποίκους της ιταλικής Κύμης (Cuma). Στο σημερινό κάστρο Όβο δημιουργήθηκε η Παρθενόπη, σαν βάση ελέγχου του κόλπου της Νάπολης από τους Κουμάνους. Αργότερα δημιουργήθηκε οικισμός (Παλαιόπολη) και κατόπιν η Νάπολη (Νεάπολις).

Η θρησκεία στην ιταλική Κύμη

Η θρησκεία έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Λάτρευαν και τιμούσαν τους θεούς τους, γιατί πίστευαν ότι αυτοί τους καθοδηγούν και τους βοηθούν στις δύσκολες στιγμές. Γι’ αυτό έχτιζαν μεγαλοπρεπείς και λαμπρούς ναούς, που καθρέπτιζαν το σεβασμό και την πίστη τους στους θεούς. Κάθε ναός ήταν, συνήθως, αφιερωμένος σε μία μόνο θεότητα. Στις πόλεις-κράτη υπήρχαν συχνά ναοί, χτισμένοι πλάι-πλάι. Οι ναοί έπαιζαν κι έναν πολύ σημαντικό κοινωνικό ρόλο, καθώς αποτελούσαν ένδειξη ευημερίας μιας πόλης. Η πόλη-κράτος μέσα από τους ναούς επιδείκνυε τα πλούτη, την ευσέβεια και τον πολιτισμό της. Για τους πρώτους έλληνες εποίκους στην πρώτη ελληνική αποικία στην δύση, πριν από 2.700 χρόνια, αυτοί οι «κανόνες» δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Μετέφεραν στη νέα πατρίδα τους, στη Κύμη της Ιταλίας, τους δικούς τους θεούς, το δικό τους πολιτισμό, τα ιδεώδη του αρχαίου ελληνικού θαύματος.

Το Μαντείο της Σίβυλλας (L’Antro della Sibilla)

Είναι γνωστό, στην αρχαιότητα οι θεοί είχαν στις υπηρεσίες τους ιέρειες, Μάντισσες, Πυθίες και προφήτες. Με αυτό τον τρόπο οργάνωσης διατύπωναν χρησμούς και προβλέψεις. Τον ρόλο αυτό είχαν γυναίκες και ονομάζονταν Σίβυλλες. Έτσι μας είναι γνωστοί οι Σιβυλλικοί χρησμοί. Σίβυλλα = Μάντισσα, η λατρεμένη «πυθία» των πρώτων Ελλήνων στη Δύση πριν από 2.700 χρόνια! Στη Μικρά Ασία, την Αφρική, τις δυτικές ακτές της Μεσογείου. Η Πυθία των Δελφών είναι η πιο χαρακτηριστική και γνωστή Σίβυλλα - Μάντισσα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχουμε όμως και την Ερυθραία, την Περσίδα, την Ελλησπόνδια, την Φρυγία, την Κολοφώνα, την Λίβυα, την Σαμία, την Τίβολι και την Κουμάνα! όπως μας πληροφορεί το Λεξικό Σούδα.
Οι αρχαίοι πίστευαν ότι επρόκειτο για το ίδιο και μοναδικό πρόσωπο που μετακινούνταν σε διαφορετικούς τόπους. Και στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη η Σίβυλλα καταλαμβάνει την δική της θέση…
Η Κυμαία Σίβυλλα ήταν ιέρεια του Θεού Απόλλωνα, έζησε στην Κύμη της Ιταλίας (κοντά στην σημερινή Napoli) και μαζί με την Πυθία των Δελφών υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προφητικές μορφές της αρχαιότητας. Η ονομασία Κυμαία Σίβυλλα, δεν είναι το πραγματικό όνομα της, το "Κυμαία" προσδιορίζει την καταγωγή ενώ με το Σίβυλλα (sibyl = προφήτης) προσδιορίζει την προφητική ιδιότητα. Ως πραγματικά ονόματα της Κυμαίας Σίβυλλα επικρατέστερα θεωρούνται τα : Αμάλθεια και Ιεροφίλη.

Τον Μάϊο του 1932 ο Ιταλός αρχαιολόγος Amadeo Maiuri μετά απο αρχαιολογικές ανασκαφές έφερε στο "φώς" το γνωστό σήμερα ως "Cumae Cave" που θεωρείται πως είναι ο τόπος που συνδέεται με την Κυμαία Σίβυλλα. Η Σπηλιά της Κυμαίας όπως μεταφράζεται στα ελληνικά βρίσκεται στην αρχαία Κύμη της Ιταλίας.

Ο Απόλλων

Σε κοντινή απόσταση από το Άντρο - Μαντείο της Σίβυλλας βρίσκουμε τον ναό του Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας, ο προστάτης των Σίβυλλων κοντά στην Κουμάνα μάντισσα. Όπως στην αρχαία Ελλάδα δίπλα στο μαντείο των Δελφών, κοντά στη μάντισσα Πυθία. Απόλλωνας! ο όμορφος θεός του φωτός, της ποίησης, της μουσικής και της μαντικής.

Η θεότητα που λατρεύεται περισσότερο στην πρώτη ελληνική αποικία στη δύση. Η θεότητα που λατρεύεται περισσότερο στην αρχαία Εύβοια. Η λατρεία του Απόλλωνα στην Ακρόπολη της Κούμας και η κεντρική θέση που κατέχει στο πάνθεό της, έχει τις ρίζες του βαθιά στο μύθο και την παράδοση. (Εικόνα: Το Άντρο - Μαντείο της Κυμαίας Σίβυλλα)

Ο Βιργίλιος στο VI Βιβλίο του διηγείται πως:
Ο Δαίδαλος, πατέρας του άτυχου Ίκαρου και επινοητικός κατασκευαστής αυτόνομων μηχανών, μόλις δραπέτευσε από τον Λαβύρινθο της Κνωσού βρήκε καταφύγιο στην Κουμάνα Ακρόπολη. Για να ευχαριστήσει τους θεούς κατασκευάζει το ναό του Απόλλωνα
Ο Απόλλωνας είναι ταυτισμένος με την Ιταλική Κούμα. Η «εξήγηση» είναι πιο απλή… Ο Απόλλωνας έχει κυρίαρχη θέση στην Εύβοια! Οι πρώτοι αρχαίοι έλληνες πήραν μαζί τους την λατρεμένη θεότητά τους! Η κοινή λατρεία στην Εύβοια και στην Κούμα της Ιταλίας, και η σημασία που δίνεται την ίδια ιστορική περίοδο στον Ολύμπιο θεό Απόλλωνα, χαρακτηρίζει την «σχέση» των δύο τόπων στον τομέα της λατρείας. Προσδίδει τη βάση, την ουσιαστική επίδραση της κουλτούρας που μεταφέρουν οι άποικοι από την «μητέρα πατρίδα».


ΠΗΓΗ: HellasOnTheWeb.Org / Νίκος Κλειτσίκας, Αρχαιολόγος, Συγγραφέας-Ιστορικός

Hellenes-From Fanari to the World

This is about the famous Greek meta-Byzantine families. This video is just a mixed edit of the first shootings in Alexandria, Athens, Bukuresti, Marseille, Bombay, Kalkotta and Paris.

Αλεξάνδρεια Αιγυπτιώτης

Salutate la Magna Grecia!

Κρότων ή Κρότωνας υπήρξε αρχαία ελληνική αποικία στην ανατολική ακτή της Καλαβρίας, στις εκβολές του ποταμού Αισάρου, που ιδρύθηκε περίπου το 710 π।Χ. από Αχαιούς. Αφού κυρίευσε την προς βορειοδυτικά ορεινή χώρα και τα χαλκωρυχεία του κόλπου της Τερίνης, ίδρυσε μικρό κράτος εκτεινόμενο από την Αδριατική ως την Τυρρηνική Θάλασσα.
Το σύνθημα που ακούγεται από τους οπαδούς ποδοσφαιρικής ομάδας(Ultras Crotone) της πόλης Crotone (Κρότων), αρχαία ελληνική πόλη της Κάτω Ιταλίας, είναι το εξής: Salutate la Magna Grecia!




Επίσης δείτε τους οπαδούς της Hellas Verona στο 0.32 και τις σημαιες!

Εκδήλωση Ελληνισμού στη Βουλγαρία..

Του Δημήτρη Γαρούφα*


Σήμερα ξεφεύγοντας λίγο από την μίζερη δική μας πολιτική πραγματικότητα θα αναφερθώ σε μια εκδήλωση που παρακολούθησα το Σαββατοκύριακο 12-13 Νοεμβρίου 2011, προσκεκλημένος από την «Πανβουλγαρική Ομοσπονδία συλλόγων Σαρακατσάνων», στο Μπόροβιτς της Βουλγαρίας(δίπλα στην πόλη Σαμοκόβ) όπου διοργάνωσε φεστιβάλ παραδοσιακών Ελληνικών χορών με συμμετοχή χορευτικών ομίλων των εκεί συλλόγων Σαρακατσάνων.

Η εκδήλωση είναι η δεύτερη μεγάλη εκδήλωση που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι σύλλογοι Σαρακατσάνων της Βουλγαρίας και είναι μια ευκαιρία «ανταμώματος» των Σαρακατσάνων που ζουν στη Δυτική Βουλγαρία(Ντούπνιτσα, Σαμακόβ, Μπερκόβιτσα, Μοντάνα, Σόφια, Κάρλοβο κλπ.).΄Ήταν συγκινητικό να βλέπει κάποιος εκατοντάδες παιδιά ηλικίας από 7 μέχρι 18 χρονών από όλη τη Βουλγαρία να χορεύουν και να τραγουδούν για τα ΄Αγραφα και τον Κατσαντώνη, για τις Ελληνικές θάλασσες, την Πόλη και τον «μαρμαρωμένο» βασιλιά…

Ζουν στη Βουλγαρία εδώ και 180 χρόνια αλλά χαράσσοντας τη δική τους πορεία κρατούν με πείσμα την Ελληνική γλώσσα, κρατούν τις παραδόσεις ,έχουν συνείδηση της Ελληνικής καταγωγής και διαπρέπουν σήμερα στη Βουλγαρία αρχίζοντας να μπαίνουν δυναμικά στον κόσμο των επιχειρήσεων…Είδα ανθρώπους που πριν 20 χρόνια δούλευαν ως εργάτες στην Ελλάδα να είναι τώρα ιδιοκτήτες ξενοδοχείων ενώ κάποιοι άλλοι που από τότε άρχισαν εμπόριο εισάγοντας στη Βουλγαρία βρώσιμη ελιά και ξηρούς καρπούς από Ελλάδα τώρα κτίζουν εμπορικά κέντρα και τουριστικά συγκροτήματα στη μαύρη θάλασσα

Τα ονοματεπώνυμά τους τα άλλαξε βίαια η Βουλγαρική κυβέρνηση το 1958 αλλά οι ίδιοι τα διατηρούν στις κοινωνικές σχέσεις ενώ ο διακριτικός τίτλος των επιχειρήσεών τους είναι συνήθως το Ελληνικό επώνυμο του ιδιοκτήτη η ονόματα από την Ελληνική μυθολογία…κι ΄έτσι στις εκδηλώσεις όταν αναφέρονται οι χορηγοί αναφέρονται εταιρίες με διακριτικό τίτλο «Οδυσσέας» , «Πηνελόπη» κλπ.

Παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις Ελληνικές εξελίξεις και κάνουν κριτική για τους ΄Έλληνες πολιτικούς. .Με πληροφορούν ότι πέραν της Ελβετίας… μεγάλα ποσά από Ελλάδα κατατέθηκαν σε Βουλγαρικές Τράπεζες το τελευταίο εξάμηνο , ότι οι μεγάλες Ελληνικές εταιρίες στη Βουλγαρία ακμάζουν αλλά επεσήμαναν ότι «όταν η Ελλάδα βήχει η Βουλγαρία παθαίνει πνευμονία»…

Ζώντας εκτός Ελλάδας έχουν άλλη οπτική , είναι αισιόδοξοι για τον Ελληνισμό.. Γι΄ αυτό συζητώντας για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα μας διέκοψε κάποιος γέροντας Σαρακατσάνος για να μας πεί με τη γλώσσα του Μακρυγιάννη: «μη σκιάζεστε.. Είμαστε τρανό ΄Εθνος κι΄ έχουμε πολιτισμό που σαν τ ΄αλάτι νοστιμεύει όλο τον κόσμο. Γι΄ αυτό κι ο Θεός δεν αφήνει να χαθούμε. Η Ελλάδα κοντανασαίνει τώρα στον ανήφορο αλλά θα βρει την καλή τη στράτα..»



*Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης. Το άρθρο δημοσιεύθηκε(16-11-11)και στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ.

Καταγγελίες για Ιταλούς και Αλβανούς αρχαιολόγους που αποκρύπτουν και καταστρέφουν Ελληνικά ευρήματα στην Αλβανία

Στα πλαίσια της 11ης εβδομάδας της Ιταλικής Γλώσσας, το Ιταλικό Πολιτιστικό Κέντρο, εγκαινίασε στο Αργυρόκαστρο έκθεση φωτογραφίας με θέμα την αρχαιοελληνική πόλη της Αδριανούπολης.
Οι 60 φωτογραφίες που εκτίθενται αποτελούνται από κάποιες παλιές ασπρόμαυρες και νέες φωτογραφίες από τις ανασκαφές που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Δρόπολης και κυρίως γύρο από το αρχαίο θέατρο των Σωφράτικων, από ιταλούς και αλβανούς αρχαιολόγους των πανεπιστημίων Macerata και Αργυροκάστρου αντίστοιχα.
Αλβανοί και ιταλοί προσπαθούν να αναδείξουν τα ευρήματα της Ρωμαϊκής Περίοδο, αποκρύπτοντας αυτά της Ελληνικής ενώ υπάρχουν και καταγγελίες για την καταστροφή τους.
Στα εγκαίνια της έκθεσης παραβρέθηκε και ο Υπουργός Πολιτισμού της Αλβανίας που με τις δηλώσεις του έδειξε ότι ή είναι εκτός τόπου και χρόνου και δεν κατέχει «γρι» από ιστορία ή υπηρετεί άκομψα το προαναφερόμενο σχέδιο ή και τα δύο μαζί। Ο κ. Aldo Bumci είπε συγκεκριμένα: Αυτή η έκθεση είναι τμήμα της κοινής αλβανο-ιταλικής πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι η απόδειξη των δεσμών των δύο λαών από την αρχαιότητα και ότι όπως ο ιταλικός πολιτισμός είναι γνωστός στη χώρα του, έτσι πρέπει και ο αλβανικός πολιτισμός να γίνει πιο γνωστός στην Ιταλία…

ΠΗΓΗ: ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΗΣ

Ρουμανία: Άγαλμα της θεάς Νέμεσις ανακαλύφθηκε στην αρχαία πόλη Apulum

Ένα μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Νέμεσης συμπεριλαμβάνεται στα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν στο φως από την αρχαιολογική σκαπάνη στη ρουμανική επαρχία Άλμπα Ιούλια, βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου. Στην ίδια περιοχή, πριν από δύο εβδομάδες, ανακαλύφθηκαν ένας μαρμάρινος αναθηματικός βωμός και μαρμάρινο ανάγλυφο, στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ναού στην περιοχή.
Τα ευρήματα χρονολογούνται στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. ή στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. και αποτελούν τη σημαντικότερη ανακάλυψη της τελευταίας δεκαετίας στην περιοχή της πόλης Apulum, οχυρωματικό κέντρο της ρωμαϊκής επαρχίας Δακίας.
Ο Κοσνταντίν Ινέλ, αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Μουσείου της Άλμπα Ιούλια, παρουσιάζοντας σε εκπροσώπους των ΜΜΕ το άγαλμα που ανακαλύφθηκε στη διάρκεια των αρχαιολογικών ερευνών σε τοποθεσία ανάμεσα σε Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό και Ορθόδοξο Ναό τόνισε ότι το εύρημα μαρτυρά ότι υπήρχε αρχαίος ναός στην περιοχή.
«Η αρχαιολογική και καλλιτεχνική αξία του αγάλματος της θεάς, προσωποποίησης της έννοιας της απονομής δικαιοσύνης και της τιμωρίας όσων διέπρατταν ύβριν είναι πολύ μεγάλη. Εκτός από την εκφραστικότητα και την εξαιρετικά ακριβή αναπαράσταση του σώματος και της ενδυμασίας, στο δεξί πόδι της Νέμεσις υπάρχει το μυθικό τέρας που συνδέεται με τη θεότητα, ο γρύπας, φανταστικό ζώο με σώμα λιονταριού και κεφάλι και φτερά αετού», υπογράμμισε ο κ. Ίνελ.
Δυστυχώς το κεφάλι του γρύπα και μέρος του δεξιού άκρου δεν έχουν εντοπιστεί, πρόσθεσε τονίζοντας ότι το κόκκινο χρώμα στις πτυχές των ρούχων και τα ίχνη χρώματος στα μαλλιά και στο διάδημα είναι ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο.
Το άγαλμα θα παρουσιαστεί σε μελλοντική έκθεση του μουσείου και ένα αντίγραφο θα τοποθετηθεί στο χώρο, όπου βρέθηκε το αυθεντικό. Στο Μουσείο της Άλμπα Ιούλια στεγάζεται η σημαντικότερη συλλογή αρχαιοτήτων της ρωμαϊκής περιόδου στη Ρουμανία.
Η πόλη Apulum ήταν ο μεγαλύτερος αστικός οικισμός στη Δακία και η έδρα της ρωμαϊκής λεγεώνας XIII Gemina, όπου ήταν εγκατεστημένοι περίπου 5.600 στρατιώτες.


ΠΗΓΗ:http://www.ert.gr/